Dom został założony przez Zgromadzenie Braci Albertynów z Krakowa. W trakcie ponad 80 letniej historii zmieniał się wygląd, mieszkańcy, jednak główna idea przyświecająca jego działaniom już od wielu lat pozostała niezmienna.
Historia
1936 zgoda Metropolity Krakowskiego ks. abp. Stefana Sapiehy na otwarcie domu zakonnego w Bulowicach, w roku 1938 ukończono budowę budynku przeznaczonego na nowicjat.
1939przejęcie budynku przez Niemców do celów szkoleniowych Hitler Jugend.
1945odzyskanie placówki przez Braci, w niespełna dwa miesiące wojska radzieckie tworzą szpital dla koni, rannych i chorych.
1946odrestaurowanie budynku przez Zgromadzenie i otwarcie Zakładu dla Bezdomnych Mężczyzn - liczba pensjonariuszy 50 osób.
1950zawarcie umowy użyczenia ze Zrzeszeniem Katolików Caritas i utworzenie Domu Opieki Caritas dla Dorosłych.
1950przejęcie Zakładu przez Zrzeszenie Katolików Caritas w ramach umowy użyczenia zawartej ze Zgromadzeniem Braci Albertynów i utworzenie Domu Opieki Caritas dla dorosłych.
1952przekształcenie placówki w Zakład dla Umysłowo Upośledzonych Niezdolnych do Pracy ( po remontach, zwiększenie liczby pensjonariuszy z 50 do 90 osób.
lata 70zwiększenie liczby etatów, utworzenie działu administracji
W wyżej wymienionych latach Dom miał charakter Placówki zamkniętej, mieszkańcy nie mieli możliwości integrować się ze środowiskiem zewnętrznym.
1990ten rok rozpoczął nową kartę historii - na podstawie zawartej umowy pomiędzy Dyrektorem Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Bielsku -Białej placówka zostaje nazwana Domem Pomocy Społecznej Braci Albertynów dla Dorosłych Przewlekle Psychicznie Chorych Mężczyzn w Bulowicach.
